رفتن دلیل نبودن نیست
در آسمان تو پرواز می کنم
عصری غمگین و غروبی غمگین تر در پیش
من بی زار از خود و کرده خویش
دل نامهربانم را بر دوش می کشم
تا آنسوی مرزهای انزوا پنهانش کنم
در اوج نیزار های پشیمانی
و ابرهای سیاه سرگردان که با من از یک طایفه اند
سلام می گویم
تو باور نکن اما من عاشقم
نظرات شما عزیزان:
